بررسی میزان رضایت‌مندی شهروندان شهر اصفهان از شبکه حمل ونقل عمومی و عوامل موثر بر آن (مطالعه موردی: شهروندان مناطق 1 و3 و5 و6 و8 )

روند روبه رشد جمعیت درکلان شهر اصفهان وگسترش فعالیت های اجتماعی وهمچنین تمایل شهروندان به استفاده ازوسایل حمل ونقل شخصی باعث تراکم ترافیک وهمچنین افزایش آلودگی هوا شده است­. در راستای موضوع فوقهدف این پژوهش بررسی میزان رضایت مندی شهروندان اصفهان از شبکه حمل ونقل عمومی است. روش تحقیق­، پیمایشی از نوع همبستگی است جامعه آماری پژوهش کلیه شهرومندان ساکن در مناطق 1،3،5،6،7،8 اصفهان در سال 1396 می باشند. داده­های مورد نیاز با استفاده از پرسش نامه محقق ساخته جمع­آوری گردیده و پنج شاخص دسترسی­،آسایش­، امنیت­، سرعت و هزینه سفر  مورد بررسی قرار گرفته و با استفاده از مدل رگرسیون­، تحلیل مسیرو آزمون T ، ضریب هبستگی پیرسون و باکاربرد نرم افزار SPSS  تجزیه و تحلیل انجام شده است­. نتایج تحقیق مشخص می کند از دیدگاه شهروندان شبکه اتوبوس رانی بهترین  سرویس دهی در زمانهای اوج سفر را داشته­، همچنین  جانمایی ایستگاه­های شبکه اتوبوس رانی مناسب است­. بهترین کیفیت و میزان سرویس دهی در ساعات اولیه شب متعلق به شبکه تاکسیرانی است و شبکه مترو در میان سایر وسایل حمل نقل عمومی بهترین کیفیت سرویس دهی را داشته است. ولی میزان استفاده شهروندان از  این وسیله بسیار پایین است و بین متغیرهای دسترسی، آسایش امنیت­، سرعت و هزینه سفر با رضایت مندی از شبکه حمل و نقل عمومی رابطه معنا داری وجود دارد و متغییر امنیت و ایمنی سفر با رضایتمندی از شبکه حمل و نقل عمومی رابطه معنا داری نشان نمی دهد.